Jury

Olaf Held urodził się w Karl-Marx-Stadt (Chemnitz). Do 2005 r. pracował tam w kinie Kulturfabrik VOXXX, od 1998 r. jest członkiem Warsztatów Filmowych w Chemnitz. W 2011 ukończył studia na kierunku scenariusz/dramaturgia w Wyższej Szkole Filmu i Telewizji “Konrad Wolf”, po czym pracował jako niezależny reżyser, dramaturg i autor scenariuszy. Prowadzi kursy scenariopisarstwa, jest wykładowcą w Mitteldeutsche Nachwuchsförderung i na międzynarodowych warsztatach animacji ANIMA w Dreźnie. Od 2020 r. pracuje jako niezależny autor i reżyser dla magazynu filmowego MDR UNICATO. Zasiadał w radach doradczych saksońskiej Fundacji Kultury i Federalnego Komisarza ds. Kultury i Mediów (BKM), a od 2021 r. w radzie programowej magazynu online shortfilm.de. Olaf Held otrzymał wiele nagród, w tym Złotego Jeźdźca na Festiwalu Filmowym w Dreźnie za "Vatertag", główną nagrodę na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Pradze za "Daheim", Nagrodę dla Filmu Krótkometrażowego Fundacji im. Friedricha Wilhelma Murnaua za "B-Day" oraz Nagrodę Niemieckiego Filmu Krótkometrażowego za "Short Film" w 2013 roku.

Iwona Siekierzyńska urodziła się w Gdyni. Ukończyła psychologię na Uniwersytecie Gdańskim oraz reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W 1996 roku otrzymała nominację do studenckiego Oskara za krótkometrażowy film „Pańcia”, którego opiekunem był Krzysztof Kieślowski. Obecnie pracuje jako reżyserka i scenarzystka filmów fabularnych i spektakli teatralnych. W 2002 roku zrealizowała godzinny telewizyjny film „Moje Pieczone Kurczaki” w którym zadebiutowała Agata Kulesza. W teatrze zadebiutowała w 2014 roku spektaklem „Kobro” pióra Małgorzaty Sikorskiej Miszczuk. W 2015 roku wyreżyserowała z teatrem aktorów niepełnosprawnych spektakl „Moja Sprawa” autorstwa Radosława Paczochy. W 2019/2020 roku zrealizowała fabularny film „Amatorzy” z udziałem aktorów i muzyków niepełnosprawnych intelektualnie. Film otrzymał wiele nagród w Polsce i za granicą, między innymi: Grand Prix na festiwalu OFFCAMERA w Krakowie, Grand Prix na Kozzi Film Festiwal w Zielonej Górze oraz nagrodę dla najlepszego filmu na POLISH FILM FESTIVAL w Los Angeles.

Vavřinec Menšl jest kierownikiem międzynarodowego festiwalu filmowego 3KinoFest, reporterem filmowym i reżyserem. Założył firmę CinemaPort Production i obecnie przygotowuje platformę VOD CinemaPort.cz. W 2015 roku zdobył nagrodę Czech Press Photo w kategorii reportażu online. Jako reżyser zadebiutował w 2013 roku filmem dokumentalnym "5 zasad". Jest autorem licznych kampanii reklamowych i dokumentów podróżniczych oraz współautorem artykułów do programu dziennikarskiego "Pološero" w Telewizji Czeskiej. W 2008 i 2009 roku nakręcił wywiady z trzydziestoma czeskimi dysydentami i stworzył serię portretów, które zostały wystawione w ramach projektu "Post Bellum – Nie poddaliśmy się" na One World Festival. Jego własne wystawy fotograficzne można było zobaczyć na przykład w renomowanej galerii Jaroslava Fragnera w Pradze oraz w Centrum Architektury w wiedeńskim MuseumsQuartier.

Cem Kaya to niemiecki filmowiec. Studiował projektowanie komunikacji na Akademii Merz w Stuttgarcie i pracował najpierw jako producent, montażysta oraz reżyser spotów reklamowych i teledysków. Z producentem filmowym Jochenem Laube zrealizował swoje dwa pierwsze pełnometrażowe dokumenty o tureckiej popkulturze: “Arabeks” o muzyce migracji wewnętrznej w Turcji oraz “Remake, Remix, Rip-Off” o tureckim przemyśle filmowym Yeşilçam oraz ich zwyczaju kręcenia własnych wersji hollywoodzkich hitów. Jego najnowszy film, “Aşk, Mark ve Ölüm/ Liebe, D-Mark und Tod”, opowiada o kulturze muzycznej migrantów zarobkowych z Turcji w Niemczech. Cem Kaya w swoich dziełach korzysta z obszernych materiałów archiwalnych. Wycinki z filmów fabularnych, spoty reklamowe, dokumenty telewizyjne i prywatne nagrania, jak i własne obserwacje dokumentalne są dodatkami do jego ciasno utkanych esejów dokumentalnych. Pracując jako kamerzysta nakręcił w 2017 roku śledczy film „77sqm_9:26min“ o rekonstrukcji zabójstwa Halit Yozgat przez neonazistów.

Veronika Janatková to producentka, reżyserka i projektantka programów dla filmów dokumentalnych. Zajmowała się między innymi tematami globalizacji przemysłu tekstylnego, dynamiki globalnego południa, ruchów feministycznych w Rwandzie czy też politycznej rzeczywistości postsowieckich regionów Kaukazu. Jej debiut reżyserski “Ticket to the Moon” opowiada o marzeniach o podróżach kosmicznych. Kieruje ona praską firmą produkcyjną Pandistan, do której produkcji wliczają się “Half Elf” Jona Bjarki Magnussona z 2020 roku oraz “Living Water” Pavela Borecky’ego z 2021 r. Jej firma była współtwórcą festiwalu filmowego DokuBaku, a od 2021 r. współorganizuje warsztaty dla dokumentalistów w Baku/Azerbejdżanie. Veronika to absolwentka licznych międzynarodowych programów szkoleniowych i warsztatów, jak Berlinale Talents, IDFAcademy, ExOriente Film, DokIncubator, Archidoc – La Fémis. Obecnie bierze udział w Emerging Producers Lab. Od 2019 do 2022 roku była szefową tranzit.cz, organizując międzynarodowe biennale sztuki współczesnej w Pradze.

Andrej Kuciła to twórca ponad dziesięciu filmów. W 2007 roku zdobył dyplom dziennikarstwa na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym, a dwa lata później ukończył studia na Białoruskiej Akademii Sztuk Pięknych. Realizuje się jako freelancer i współpracuje z telewizją. Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego “Gaude Polonia” (2018, 2022). W 2018 roku w Amsterdamie zdobył nagrodę IDFA w kategorii Najlepszy Średniometrażowy Film Dokumentalny za “Sumę”. W 2019 roku został uhonorowany Srebrnym Lajkonikiem dla najlepszego filmu dokumentalnego w Konkursie Polskim na Krakowskim Festiwalu Filmowym. „Gdy kwiaty nie milczą” (2021) zdobył nagrodę dla najlepszego pełnometrażowego filmu dokumentalnego na Warszawskim Festiwalu Filmowym i nagrodę dla najlepszego filmu dokumentalnego na Nyskim Festiwal Filmowym. W 2021 roku Andriej z powodu ogromnej skali represji opuścił Białoruś i od tego czasu mieszka oraz pracuje w Polsce. Jest jednym z założycieli Niezależnej Białoruskiej Akademii Filmowej.

Christoph Merg w swoim pierwszym życiu był akrobatą. Wykształcenie uzyskał w szkole artystów cyrkowych Tempodromu w Berlinie. Od połowy lat 80. jeździł z własną trupą “Trio Blamage” przez 12 lat po Niemczech i Europie. Program sceniczny trio – mieszanka sztuki cyrkowej, muzyki i komedii – wówczas był wyjątkowy, również dlatego, że występy na żywo były połączone z samodzielnie nakręconymi filmami w technice 16mm. Jako akrobata i aktor Christoph Merg wystąpił również w filmie Wima Wendersa “Bracia Skladanowscy” oraz w “Niebie nad Berlinem”. Oprócz pracy na “scenie zwanej światem”, wykonywał on rekwizyty i scenografie dla debiutów filmowych i filmów krótkometrażowych oraz produkcji teatralnych. To było impulsem do rozpoczęcia drugiego życia w 1999 roku. Od tego czasu pracuje on w licznych krajowych i międzynarodowych produkcjach kinowych i telewizyjnych jako dekorator, scenograf planu zdjęciowego i rekwizytor, między innymi przy nagrodzonych filmach jak np. “13 minut”, “Mr. Nobody” i ostatnio “Na Zachodzie bez zmian”.

Kateryna Ruzhyna to ukraińska filmowczyni mieszkająca w Czechach. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Karola w Pradze oraz studiowała teorię sztuki na UMPRUM w Pradze. Podczas studiów zajmowała się takimi tematami jak postrzeganie dokumentów i autoprezentację w ramach wirtualnych. Obecnie studiuje Film Dokumentalny na FAMU w Pradze. Od 2020 roku udziela się w filmach krótkometrażowych jako sceno- i kostiumografka. “Avitaminosis” z 2023 roku to jej pierwszy krótki dokument, pierwszy raz wyświetlony na DocLisboa i później pokazywany na licznych festiwalach filmowych.

Ireneusz Grzyb jest absolwentem montażu na wydziale reżyserii PWSFiT w Łodzi. Od ponad 15 lat zajmuje się montażem produkcji pełnometrażowych, fabularnych i dokumentalnych: "Psubrat" 2013, "Wytrwałość" 2015, "Niewidzialne" 2017, "Bo we mnie jest seks" 2021, a także wielu filmów krótkometrażowych, teledysków i spotów kampanijnych.
Jako reżyser zadebiutował w 2009 roku filmem "Druciki". Jego drugi film z 2014 roku, "Małe Stłuczki", miał swoją premierę na festiwalu IFF w Rotterdamie. Za obydwa filmy otrzymał nagrodę specjalną na festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie. W 2020 roku w czasie pandemii zrealizował internetowy serial fabularny "Co robimy w zamknięciu".
Irek ma również doświadczenie jako scenarzysta. Jego scenariusz "Dzienniki", inspirowany twórczością Witolda Gombrowicza, został nagrodzony w konkursie Script Pro w 2016 roku.
 

Philipp Demankowski jest odpowiedzialny za projekt film.land.sachsen w Saksońskim Stowarzyszeniu Filmowym, wprowadzający kulturę filmową na obszary wiejskie. Studiował komunikację i jest praktykującym dziennikarzem na część etatu. Pracuje również w public relations, m.in. przy takich wydarzeniach kulturalnych jak CYNETART czy Festiwal Mediów. W Centrum Ekologicznym w Dreźnie pokazuje także różne projekty w odpowiednim świetle medialnym, jak np. EUROPE DIRECT Dresden. Ponadto Philipp jest współzałożycielem wytwórni muzycznej Uncanny Valley i integralną częścią drezdeńskiej kultury klubowej. Na DAVE, festiwalu kultury klubowej, jest kuratorem programu filmów muzycznych „Music in Motion“. Ponadto od lat zajmuje się radiem, hobbystycznie, ale z pasją.

Martin Musílek urodził się w przygranicznym czeskim mieście Varnsdorf. Po ukończeniu nauki w szkole hotelarskiej podróżował po Azji i Europie. Po powrocie do Czech rozpoczął studia na Uniwersytecie Karola w Pradze na kierunku kulturoznawstwo ze specjalizacją antropologia kultury. Szczególnie interesowały go studia nad mniejszościami i migracją. Od 2006 roku organizuje w swoim rodzinnym mieście koncerty, przedstawienia teatralne i projekcje filmowe. Od roku 2011 pracuje jako dyrektor Teatru Miejskiego w Varnsdorfie. Od wielu lat jest członkiem komisji kultury w mieście Varnsdorf. Organizuje festiwal teatralny Vítr z hor („Wiatr z gór”), wielogatunkowy Festival pro radost („Festiwal ku radości”) oraz międzynarodowy festiwal muzyczny Mandau Jazz. Oprócz muzyki i teatru kocha morze, słońce, włoskie wino – i oczywiście sztukę filmową.

Magdalena Kościańska – Bogatynianka, dziennikarka z ponad 20 letnim stażem, pracowała m.in. w telewizji TVN, Radiu Wrocław, Gazecie Wrocławskiej. Właścicielka Telewizji Bogatynia. Wraz z ekipą Telewizji wyróżniona i nagrodzona w wielu konkursach m.in. w konkursie „To nas dotyczy” organizowanym przez Polską Izbę Komunikacji Elektronicznej oraz przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego. Zaangażowana w lokalne a zarazem międzynarodowe sprawy pogranicza. Animatorka kultury, organizatorka koncertów, festiwali i spotkań z ludźmi sztuki. Współpracuje także na rzecz dialogu polsko – czesko – niemieckiego w regionie przygranicznym przygotowując trójjęzyczny magazyn „Trójstyk” oraz współtworząc międzynarodowy magazyn www.3mag.eu.