Filmowa „Nagroda Trzech Krajów" Saksońskiej Minister Kultury za najlepszy film fabularny

(ufundowana przez Saksońskie Ministerium ds. Gospodarki, Kultury i Turystyki)
„Jiyan” (Życie), reż. Süheyla Schwenk (DE)
dotowana kwotą 10.000 Euro

Laudacja: "Wszyscy bohaterowie wydają się rzeczywiście, jak prawdziwi ludzie. A to sprawia, że dramat o dwóch uchodźcach z Berlina jest tak przejmujący, smutny i chwyta za serce. Film portretuje obecny kryzys humanitarny za pomocą oryginalnych, sugestywnych, odważnych i bezkompromisowych działań filmowych. Film, który zostaje w głowie na długo po zakończeniu napisów końcowych. Süheyla Schwenk i jej zespół stworzyli mistrzowski obraz. Takie arcydzieło zasługuje na ogromną widownię i tego życzymy twórcom.

Najlepsza gra aktorska

(nagroda ufundowana przez Miasto Zittau)
Milan Ondrík i František Beleš za „Nech je svetlo“ (Niech się stanie światło), reż. Marko Škop (SK/CZ)
dotowana kwotą 1.000 Euro

Laudacja: "Za głęboko poruszające przedstawienie relacji ojciec-syn w zdegenerowanym społeczeństwie, jury postanowiło przyznać nagrodę dla najlepszego aktora zarówno Milanowi Ondríkowi za rolę ojca, jak i Františkowi Belešowi za rolę syna w filmie Marko  Škopa „Niech się stanie światło“. Aktorzy pewnie i jednocześnie z pokorą pokazali z jednej strony narastające napięcie w chaotycznym kryzysowym czasie, a z drugiej stworzyli między bohaterami relację pełną intymności."

Najlepsza scenografia

(nagroda ufundowana przez Miasto Görlitz)
„Jiyan” (Życie), reż. Süheyla Schwen (DE), scenografia: Süheyla Schwen
dotowana kwotą 3.000 Euro

Laudacja: "Największym wyzwaniem jest stworzenie scenografii, która z jednej strony robi ogromne wrażenia na widzu, a z drugiej wydaje się autentyczna, naturalna, stworzona bez scenarzysty. Tutaj scenografia nie jest tylko tłem dla postaci, lecz sama odgrywa rolę. Jest dodatkową bohaterką, która opowiada własną historię. Scenografia ma w sobie coś magicznego, a jednocześnie przypomina film dokumentalny. Mistrzowska kombinacja realizmu i sfery emocjonalnej."

Najlepszy scenariusz

(nagroda ufundowana przez Kraj liberecki)
„Vlastníci“ (Właściciele), reż. Jiří Havelka (CZ/SK), scenariusz: Jiří Havelka
dotowana kwotą 1.000 Euro

Laudacja: "Sztuką jest kreowanie postaci, które przemawiają własnymi, niepowtarzalnymi głosami. Sztuką jest stworzenie wspaniałej alegori naszego społeczeństwa poprzez zobrazowanie zwykłego zebrania właścicieli budynku mieszkalnego. Ten scenariusz łączy oba elementy. Poszczególne sceny momentami wydają się zabawne, a momentami absurdalne. Jednocześnie pozostają naturalne i realistyczne. Bohaterowie rozmawiają o swoich mieszkaniach i sytuacjach życiowych, nie odbiegając od tematu. A jednak sceny wciąż interpretujemy alegorycznie. Ale największa sztuka polega na tym, by całość pozostała prosta i nieskomplikowana. I to udało się autorowi."

Najlepszy film dokumentalny

(nagroda ufundowana przez So geht sächsisch.)
„Sólo“, reż. Artemio Benki (CZ/FR/AG/ATL)
dotowana kwotą 5.000 Euro

Laudacja: "Najbardziej poruszają nas proste, uniwersalne historie. Po długim pobycie w klinice psychiatrycznej, społecznej izolacji, młody utalentowany artysta próbuje powrócić do normalnego życia. Bez zbędnego patosu i sensacji reżyser śledzi jego walkę o reintegrację w społeczeństwie i pogłębiającą się kreatywną obsesję tworzenia. Film, z pełnym szacunkiem dla głównego bohatera, balansuje między bliską obserwacją a zwykłą ludzką sympatią."

Słowa uznawnia w konkursie filmów dokumentalnych: „Wieloryb z Lorino“, reż. Maciej Cuske (PL) i „Zustand und Gelände“ (Stan i teren), reż. Ute Adamczewski (DE)

 

Najlepszy film krótkometrażowy

(nagroda ufundowana przez Radę Studentów Szkoły Wyższej Zittau/Görlitz)
„Dcera“ (Córka), reż. Daria Kashcheeva (CZ)
dotowana kwotą 1.000 Euro

Laudacja: "Współczesnej animacji nie można nie zauważyć – i to nie tylko w tegorocznym programie festiwalowym, lecz również na europejskiej scenie produkcji krótkometrażowych. Zdecydowaliśmy się nie ignorować tego faktu i przyznać nagrodę właśnie takiemu filmowi. Daria Kashcheeva w filmie „Dcera“ (córka) zabiera nas w wyjątkowe miejsce. Poruszający konflikt ojca z córką przedstawiony za pomocą nieidealnych papierowych figur i ręcznie robionych scenerii jest świeżą alternatywą dla infantylnego, schematycznego amerykańskiego kina popularnego. Kashcheeva zabiera nas do świata dzieciństwa pełnego dyskomfortu, nieporozumień i niedomówień – towarzyszy temu wyrafinowana praca kamery i gra z nieostrymi obrazami. Film Kashcheeva pozbawiony jest dialogów, a doskonała konstrukcja dźwięku tylko pogłębia w widzu tęsknotę za pocieszającym słowem. Film, który mocno wpływa naszą wyobraźnię."

Słowa uznawnia w konkursie filmów krótkometrażowych: „Bajka na niespokojny sen“, reż. Nawojka Wierzbowska (PL)

Nagroda specjalna Saksońskiego Związku Filmowego

„Pan Müller – hier geblieben!“, reż. Patrick Weißig (DE)
dotowana kwotą 1.000€